Praktyczne wskazówki dotyczące pisania postscriptum w listach
W erze, gdy tradycyjne listy ustępują miejsca szybkim e-mailom czy SMS-om, postscriptum może wydawać się reliktem przeszłości. Ale czy na pewno? Mimo zmieniających się trendów, postscriptum wciąż ma swoje miejsce w codziennej korespondencji. Postscriptum, czyli PS (lub P.S.), pochodzi od łacińskiego "post scriptum", co oznacza "po napisaniu". To element listu, który pozwala dodać dodatkową uwagę po zakończeniu głównej części tekstu. Różne formy zapisu, takie jak PS, P.S., PS. czy PS-, są uznawane za poprawne, jak podkreśla językoznawca Mirosław Bańko.
Najczęściej używamy formy PS (bez kropek) w codziennej komunikacji, bo jest krótka i przejrzysta. Wersja P.S. z kropkami po każdej literze również jest akceptowana, choć mniej popularna. Warto pamiętać, że kropka po skrótowcu PS nie jest częścią skrótowca, lecz kończy zdanie, jeśli PS jest ostatnim elementem w zdaniu. PS- oznacza, że to, co następuje po dwukropku, jest bezpośrednim rozwinięciem myśli zawartej w postscriptum.
| Forma | Opis |
|---|---|
| PS | Najczęściej używana, krótka i przejrzysta |
| P.S. | Akceptowana, lecz mniej popularna |
| PS. | Kropka kończy zdanie |
| PS- | Dwukropek wprowadza rozwinięcie myśli |
Dlaczego korzystamy z PS? Często, gdy piszemy list, zapominamy o jakiejś istotnej informacji, którą chcemy przekazać adresatowi. PS staje się wówczas idealnym miejscem na tę dodatkową wiadomość. Możemy je także stosować, gdy chcemy dodać coś osobistego lub mniej formalnego, co nie pasuje do głównej treści listu. Dzięki temu list może zyskać na autentyczności i osobistym charakterze.
Jak wspomnieliśmy wcześniej, istnieje możliwość użycia wielokrotnego postscriptum, co oznacza, że po PS możemy dodać jeszcze PPS, PPPS itd., w zależności od liczby dodatkowych uwag. Każde kolejne postscriptum może być zapisane z kropką po skrótowcu lub bez, zależnie od preferencji piszącego. Taka konstrukcja bywa przydatna, gdy mamy wiele drobnych myśli do przekazania, a nie chcemy ich rozwlekać w głównej treści listu.
Strategiczne wykorzystanie postscriptum w różnych kontekstach listowych
Postscriptum można umieścić niemal w każdym rodzaju korespondencji, niezależnie od tego, czy jest to list tradycyjny, mail czy wiadomość tekstowa. Warto zastanowić się nad miejscem, w którym powinno się znaleźć, aby było efektywne i czytelne dla odbiorcy. Zasadniczo PS powinno być umieszczone na końcu pisanej wiadomości, tuż przed podpisem, jeśli taki się pojawia. Dzięki temu odbiorca od razu zauważa dodatkową informację, co może wpłynąć na jej lepsze zapamiętanie.
Co można zawrzeć w postscriptum? Możliwości są niemal nieograniczone. PS może służyć jako miejsce na przekazanie dodatkowego komunikatu, który nie znalazł się w głównej części listu. Może to być drobna uwaga, przypomnienie, żart czy dodatkowe pytanie do rozmówcy. Ważne jest, aby treść postscriptum była spójna z resztą listu i nie wprowadzała zamieszania.
Postscriptum pełni również funkcję bardziej osobistą, na przykład poprzez nawiązanie do wspólnych wspomnień z odbiorcą czy podkreślenie szczególnego uczucia. W kontekście listów do dzieci, jak w koncepcji Jagodowych Listów, PS staje się narzędziem do budowania relacji i wspierania emocjonalnego. Rodzice mogą wykorzystać PS, aby odnieść się do codziennych wydarzeń z życia dziecka, jego zainteresowań czy też jako narzędzie wspierające w trudnych sytuacjach.
Interpunkcja w skrótach kiedy stosować kropki, a kiedy je pomijać
Skróty językowe to nieodłączny element pisma, który ułatwia i przyspiesza komunikację. Jednakże, ich stosowanie może być mylące, zwłaszcza gdy chodzi o użycie kropek. Skrót PS, jako akronim od postscriptum, może być zapisywany z kropką lub bez niej. Kropkę stawiamy po skrótach, które kończą się na spółgłoskę, ale nie w przypadku skrótów, które zawierają ostatnią literę skracanego wyrazu, jak w przypadku PS.
- Kropka po skrócie kończącym zdanie zastępuje kropkę kończącą zdanie.
- Skróty jednostek miar, wag czy czasu, takie jak kg (kilogram), m (metr), s (sekunda), są zapisywane bez kropki.
- Skróty symboli matematycznych (np. log – logarytm) i polskich jednostek monetarnych (np. zł – złoty) również nie wymagają kropek.
- W przypadku skrótów oznaczających liczby mnogie, takich jak pp. (panie, panowie), kropka jest stawiana na końcu.
PS w korespondencji elektronicznej zasady i dobre praktyki
W dobie cyfrowej komunikacji, wiadomości e-mail stały się jednym z najczęściej używanych narzędzi do przekazywania informacji. Jak więc poprawnie stosować PS w mailach? Podobnie jak w tradycyjnych listach, PS w e-mailu umieszczamy na końcu wiadomości, po głównym tekście, zanim pojawi się podpis nadawcy. Warto pamiętać, że w mailach PS nie wymaga dodatkowego wcięcia czy odstępu. Jest to integralna część wiadomości, która powinna być czytelna i zwięzła.
Podczas pisania e-maila warto zwrócić uwagę na interpunkcję i wielkość liter. Po skrócie PS możemy kontynuować zdanie wielką literą, jeśli traktujemy PS jako nowy akapit lub myśl. Jeśli jednak PS jest kontynuacją poprzedniego zdania, możemy rozpocząć od małej litery. Ważne jest, aby styl był spójny z resztą wiadomości, co ułatwi odbiorcy zrozumienie treści.
PS w e-mailu może pełnić różnorodne funkcje, od dodania humorystycznego akcentu po przypomnienie o ważnym szczególe. Warto wykorzystać to miejsce, by dodać osobisty akcent do komunikacji, co może wpłynąć na lepsze relacje z odbiorcą. Nie bój się kreatywności – PS to idealne miejsce na niewielkie eksperymenty stylistyczne.
W mailach, podobnie jak w tradycyjnych listach, możemy również używać wielokrotnego postscriptum. Jeśli mamy więcej uwag do przekazania, można je rozdzielić na PPS, PPPS itd. Taka struktura może być szczególnie użyteczna, gdy chcemy uporządkować informacje dodatkowe i ułatwić ich odbiór.
Nawiązując do wcześniejszego omówienia, PS w mailach to nie tylko miejsce na dodatkowe informacje, ale także sposób na personalizację wiadomości i dodanie jej unikalnego charakteru. Warto wykorzystywać tę formę komunikacji świadomie, by podkreślić istotne elementy i wzmocnić przekaz.
